newlogotop.jpg سامانه معاملات آنلاین طلای آبشده
/images/no-image.jpg

یاشار نوبهار - 08:02       1403/05/23

این روزها جواهرات به دو صورت زرد و سفید در بازار موجود هستند و هریک طرفداران خود را دارند. بسیاری به خرید طلای زرد به دلیل درخشندگی بیشتر آن علاقه‌مند هستند و برخی طلای سفید را ترجیح می‌دهند. شاید شما هم جزو آن دسته از افراد هستید که خرید طلای سفید بیشتر با سلیقه‌تان جور است. احتمالا این سوالات هم برای شما پیش آمده باشد که اصلا طلای سفید چیست؟ چگونه ساخته می‌شود؟ تفاوت طلای سفید با طلای زرد چیست؟ و … در این مطلب می‌خواهیم با هم بیشتر با طلای سفید و ویژگی‌های آن آشنا شویم.

به چه چیزی طلای سفید می‌گویند؟

در اواخر دهه 20 و 30 میلادی جواهرات ساخته شده از طلای سفید اولین بار بر سر زبان‌ها افتاد و تا به امروز توانسته طرفداران بسیاری را به خود جذب کند.رنگ نهایی طلای سفید ناشی از روکش کردن آن با فلز رودیم است. در واقع از آنجا که طلای سفید جلا و درخشندگی خود را بعد از مدتی از دست می‌دهد، یک لایه فلز رودیم روی سطح آن می‌کشند که باعث درخشندگی آن می‌شود. همچنین با اضافه کردن مقداری مس به طلا هم می‌توان طلای صورتی رنگ تولید کرد.برای ساخت طلای سفید بیشتر از پلاتین و نقره استفاده می‌شود.

خواص و ویژگی‌های طلای سفید

طلای خالص بسیار نرم است، بنابراین برای افزایش استحکام فلزات دیگری را به آن اضافه می‌کنند. به عنوان مثال برای طلای زرد از فلز مس استفاده می‌شود.
خواص و ویژگی‌های طلای سفید بسته به نوع فلزی که در آن استفاده شده متفاوت بوده و به شرح زیر است.
اگر در ساخت طلای سفید از نیکل استفاده شده باشد، به دلیل سخت بودن نیکل محصول نهایی جنسی سخت دارد و بیشتر برای ساخت حلقه، سنجاق، گیره و زنجیر مناسب است.
طلای سفیدی که با استفاده از پالادیوم ساخته می‌شود، نرم و انعطاف پذیرتر است و بیشتر برای ساخت جواهرات و سنگ‌های قیمتی از آن استفاده می‌شود.
همچنین به منظور افزایش استحکام و وزن ممکن است در ساخت طلای سفید از نقره، مس و پلاتین هم استفاده شود. طلای سفید را برای جلای بیشتر با روکشی از رودیوم می‌سازند، که این روکش پس از گذشت 12 الی 18 ماه از بین رفته و باید مجددا آن را تمدید کرد.

عیار طلای سفید چند است؟

عیار طلا نشان‌دهنده خلوص آن است و در واقع وزن طلای استفاده شده برای ساخت قطعه در هر 1000 گرم است. به عنوان مثال عیار سکه بهار آزادی 22 از 24 (900 از 1000) است یعنی از 1000 گرم آلیاژ استفاده شده برای ساخت سکه بهار آزادی 900 گرم آن طلا است و مابقی فلزات دیگر مانند مس.
بالاترین عیار طلای سفید موجود در بازار 18 است. عیار 18 از 24 (750 از 1000) یعنی 18 قسمت طلا و 6 قسمت فلزات دیگر تشکیل دهنده آلیاژ طلای سفید هستند. همچنین عیار جواهراتی که با طلای زرد هم ساخته می‌شود 18 است.
لازم به ذکر است که طلای سفید در عیارهای 14 و 12 نیز در بازار موجود است که جنس آن‌ها محکم‌تر، جلای کمتر و قیمت پایین‌تری نسبت به طلای 18 عیار دارند.

متداول‌ترین ترکیب‌های آلیاژی برای ساخت طلای سفید کدامند؟

در حال حاضر متداول ترین ترکیب‌هایی که برای ساخت طلای سفید استفاده می‌شود به شرح زیر است:
  • آلیاژ طلا – پالادیوم – نقره (طلا: 750، پالادیم: 200 ، نقره: 50)
  • آلیاژ طلا – نیکل – مس – روی (طلا: 750 ، نیکل: 135 ، مس: 85 ، روی: 30) که از نیکل برای افزایش استحکام از مس برای افزایش چکش خواری و از روی برای جلوگیری از زنگ زدن مس در این ترکیب استفاده شده است. این آلیاژ قیمت پایین‌تری نسبت به آلیاژ قبلی (طلا – پالادیوم – نقره) دارد و ممکن است باعث حساسیت پوستی و جوش زدن بشود.
  • آلیاژ طلا – آلومینیوم (78.49 طلا و مابقی آلومینیوم) از این ترکیب برای ساخت طلای ارغوانی رنگ استفاده می‌شود.
  • طلا – ایندیم (46.17 طلا و 53.83 ایندیم) برای ساخت طلای آبی رنگ.

طلای سفید چه تفاوتی با طلای زرد دارد؟

علاوه بر رنگ تفاوت‌های دیگری بین طلای سفید و طلای زرد وجود دارد؛ این تفاوت‌ها عبارتند ز:
  • طلای زرد راحت‌تر از طلای سفید خراشیده می‌شود و جنس نرم‌تری دارد، زیرا در ساخت طلای سفید از فلزات محکم‌تری استفاده می‌شود.
  • برای حفظ جلا می‌توانید طلای زرد را پولیش کنید اما اینکار یک لایه از طلای شما را از بین می‌برد، اما در طلای سفید اگر هم خراش بوجود ییاید می‌توانید قطعه را با رادیوم پر کنید و سطح را بازیابی نمایید.
  • همانطور که در متن هم اشاره شد آلیاژی که برای سخت طلای سفید استفاده می‌شود با طلای زرد متفاوت است.
  • ترکیبات طلای سفید ممکن است باعث حساسیت‌های پوستی شود اما طلای زرد این مشکل را کمتر دارد.

تشخیص طلا سفید از نقره

تشخیص طلا سفید از نقره اهمیت بسیار زیادی دارد. این اهمیت را می‎توان از تفاوت قیمت چشم‌گیر بین این دو نوع فلز مشاهده کرد. اولین راهی که می‌توانید طلا سفید را از نقره تشخیص بدهید، بررسی حالت چکش خوار بودن آن‌ها است. طلای سفید دارای خاصیت چکش‌پذیری بالایی است. در حالی که نقره به سادگی تغییر شکل نمی‌دهد. در ضمن، طلای سفید، حداکثر تا 75 درصد می‌تواند خلوص داشته باشد. در مقابل، نقره حداکثر تا 99.99 درصد خلوص دارد. یکی دیگر از تفاوت‌های بارز میان طلای سفید و نقره، کدها و اعدادی است که برای آن‎ها درج می‌شود. به طور کلی، از انگ یا کد k برای طلای سفید و از 925 یا s925 برای نقره استفاده می‌شود.

چگونه طلای سفید را از نقره تشخیص دهیم؟

طلای سفید و نقره از لحاظ ظاهری بسیار شبیه هم هستند و برای بسیاری از افراد تشخیص این دو از یکدیگر سخت است. باید بدانید با وجود شباهت ظاهری این دو تفاوت‌های زیادی با یکدیگر دارند که این تفاوت‌ها به شرح زیر است:
  • طلای سفید آلیاژ است که از ترکیب سایر فلزات با طلا بدست می‌آید اما نقره یک عنصر خالص است.
  • ارزش طلای سفید به علت کمیاب‌تر بودن، بیشتر از نقره است.
  • طلای سفید نسبت به نقره مقاومت بیشتری نسبت به خراش دارد.
  • طلای سفید در مقایسه با نقره مقاومت بیشتری در برابر زنگ زدگی دارد.
  • طلای سفید با رودیم پوشش داده می‌شود در حالیکه برای نقره از لایه‌ای استفاده نمی‌شود.
  • طلای سفید خاصیت چکش خواری بیشتری دارد و راحت‌تر از نقره می‌توان روی آن حکاکی کرد.
  • علامت‌گذاری این دو با هم متفاوت است. طلای سفید با عیار و قیراط و نقره فقط با عیار علامت‌گذاری می‌شوند.
  • ته رنگ نقره بیشتر مایل به خاکستری است در حالی که رنگ طلای سفید ممکن است کمی به زردی یا خاکستری بزند.
  • علاوه بر اهداف زینتی و تزئینی، از نقره در پزشکی، شیرینی پزی و مهندسی نیز استفاده می‌شود. در عوض، طلای سفید فقط در جواهرات یا دیگر وسایل زینتی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
  • جواهرات ساخته شده از نقره می‌توانند تا 99.9% درصد خلوص داشته باشند در حالی که بیشترین درصد خلوص طلای سفید 75% یا همان 18 عیار است.
در حالت عادی تشخیص این دو فلز گرانبها از یکدیگر از روی ظاهر سخت است، بارزترین تفاوتی که در هنگام خرید این دو برای تشخیص بهتر باید به آن توجه کرد، تفاوت در قیمت این دو نسبت به وزن آن‌ها است. گفته شده که پلاتین نسبت به طلای سفید قیمت بیشتری دارد.

قیمت طلای سفید و پلاتین

قیمت طلای سفید و پلایتن با یکدیگر یکسان نیست. چون پلاتین برای تغییر رنگ طلای سفید استفاده می‌شود. به همین خاطر، قیمت طلای سفید نسبت به قیمت پلاتین، کمتر است. البته در برخی از ماه‌های سال، قیمت پلاتین نسبت به قیمت طلای سفید، تغییرات زیادی دارد.

/Files/Images/sekeh/emam_coin.png

یاشار نوبهار - 08:27       1403/05/17

اگر قصد خرید سکه برای سرمایه گذاری و یا هدیه داشته باشید، قطعا یکی از اولین سوالاتی که با آن مواجه می شوید این است که «سکه 86 بخرم یا سکه غیر 86؟»
بنابراین اگر این سوال در ذهن شما هم وجود دارد، شما را به مطالعه ادامه این مقاله دعوت می کنیم:
همانطور که در مقاله آموزش پیشین اشاره کردیم، سکه ها به صورت کلی به دو دسته 86 و غیر 86 تقسیم می شوند. نکته قابل توجه این است که سکه هایی که تاریخ 86 زیر آنها درج شده است، لزوما در سال 1386 ضرب نشده اند. ماجرا اینجاست که تا پیش از سال 1386، هر سال قالب ضرب سکه ها توسط بانک مرکزی تعویض می شد. به همین دلیل تاریخ سکه ها نیز تغییر پیدا می کرد. اما از سال 1386 به دلایل مسائل اقتصادی و سیاسی و از جمله تحریم ها، تصمیم گرفته شد که قالب سکه ها تعویض نشود و کلیه سکه هایی که از سال 1386 به بعد ضرب شده اند، به تاریخ 1386 منقوش گشته اند. یعنی سکه هایی هم که سال 1402 ضرب شده اند، سکه 1386 لقب گرفته اند و زیر تصویر امام، عدد 1386 درج شده است. 
تا 5 یا 6 سال پیش از زمان نگارش این مقاله، قیمت سکه های زیر 1386 بالاتر از سکه های 1386 بود. این موضوع دلیل معقولی هم داشت. چرا که سکه های بهار  آزادی و یا سکه های امامی زیر 1386 دیگر ضرب یا تولید نمی شدند. به همین دلیل به جز ارزش ذاتی خودشان، دارای ارزش کلکسیونی هم بودند. یعنی تعدادشان بسیار کمتر می شد. اما به ناگهان روند تغییر کرد و سکه های زیر 86، با اینکه تعدادشان کمتر بود و سخت تر گیر خریداران میامد، ارزانتر از سکه های 1386 شد و این موضوع تا کنون ادامه دارد. نکته جالب اینجاست که وزن، عیار، سایز، قطر، ضخامت و مرجع ضرب تمام این سکه ها بانک مرکزی است و تنها تفاوتی که این سکه ها با هم دارند، سال درج شده در زیر تصویر امام است!! در واقع ارزش ذاتی هر دو نوع سکه یکسان است. ارزش ذاتی را به زبان ساده توضیح می دهم: فرض کنید یک سکه 1386 به قیمت 43 میلیون تومان و یک سکه زیر 86 به قیمت 38 میلیون تومان خریده اید و آنها را داخل یک گاوصندوق گذاشته اید. اگر آتش سوزی اتفاق بیافتد و هر دوی این سکه ها ذوب شوند، طلای ذوب شده حاصل از آنها را به یک قیمت ازشما خریداری می کنند!
با دانستن این مطالب، اکنون شاید پاسخگویی به سوال »سکه 86 بخریم یا سکه زیر 86؟» آسانتر باشد:
اگر قصد شما از خرید سکه، سرمایه گذاری است، از آنجاییکه عیار، وزن، مرجع ضرب و ارزش ذاتی هر دو دسته  سکه 86 و زیر 86 یکی است، سکه های زیر 86 به دلیل اینکه حباب کمتری دارند و امکان دارد در آینده به دلیل تعداد کم آنها در بازار حباب بگیرند، انتخاب بهتری است. 

/images/no-image.jpg

یاشار نوبهار - 08:29       1403/05/13

احتمالا شما انواع سکه های موجود در بازار را بشناسید یا حداقل اسم آنها را شنیده باشید. این سکه را از نظر اندازه و وزن به 4 دسته تقسیم می کنند:
سکه تمام با وزن 8 گرم و 133 سوت طلای عیار 900
سکه نیم با وزن 4 گرم و 67 سوت طلای عیار 900
سکه ربع با وزن 2 گرم و 33 سوت طلای عیار 900
سکه گرمی (یک هشتم) با وزن 1 گرم و 10 سوت طلای عیار 900
این چهار نوع سکه، سکه هایی هستند که به طور روزانه در بازار ایران مورد معامله قرار می گیرند، منتها هستند سکه های رسمی و بانکی دیگری که به مناسبت های خاص ضرب شده اند؛  مثلا سکه یادبود بانک مرکزی یا سکه حضرت علی و یا سکه هایی که اندازه های متفاوتی دارند. مثل سکه های دو نیم بهار یا سکه 5 بهار یا سکه 10 بهار آزادی

سکه های را از جهات دیگری نیز دسته بندی می کنند. یکی از این جهات، سال ضرب آنهاست. از این لحاظ، به طور کلی سکه های رایج در بازار ایران به دو دسته بزرگ سکه های 86 و سکه های غیر 86 تقسیم می شوند. بنابراین اگر بخواهیم سکه ها را بر مبنای اندازه و وزن و  سال ضرب آنها طبقه بندی کنیم، 7 نوع سکه خواهیم داشت:
1- سکه تمام 86 با وزن 8 گرم و 133 سوت طلای عیار 900
2- سکه تمام غیر 86 با وزن 8 گرم و 133 سوت طلای عیار 900
3- سکه نیم  86 با وزن 4 گرم و 67 سوت طلای عیار 900
4- سکه نیم  غیر 86 با وزن 4 گرم و 67 سوت طلای عیار 900
5- سکه ربع  86 با وزن 2 گرم و 33 سوت طلای عیار 900
6- سکه ربع  غیر 86 با وزن 2 گرم و 33 سوت طلای عیار 900
7- سکه گرمی (یک هشتم) با وزن 1 گرم و 10 سوت طلای عیار 900 (این نوع سکه 86 و غیر 86 ندارد و تمامی سکه های ضرب شده از این نوع بدون تاریخ هستند)
همانگونه که مشاهده می کنید، سکه های 86 و غیر 86 (که اصطلاحا به آنها تاریخ پایین هم می گویند) از لحاظ اندازه و وزن و عیار هیچ تفاوتی با هم ندارند. تنها تفاوت آنها، تاریخ ضرب آنهاست.

سکه ها را از نظر محل ضرب نیز به دو دسته کلی تقسیم می کنند: یا سکه ها توسط بانک مرکزی ضرب شده اند که به آنها سکه بانکی می گویند و یا توسط مرجعی غیر از بانک مرکزی ضرب شده اند که به آنها سکه های غیر بانکی می گویند. سکه های غیر بانکی لزوما تقلبی نیستند، اما بر خلاف قانون وضع شده اند و ممکن است عیار آنها پایینتر باشد و کیفیت ضرب آنها مناسب نباشد. بنابراین به هیچ عنوان توصیه نمی شوند.


/images/no-image.jpg

یاشار نوبهار - 16:57       1403/05/09

هر مصنوع طلایی که ساخته می شود قطعا قیمتی بیشتر از ارزش ذاتی خود دارد. این به دلیل هزینه نیروی انسانی و همچنین ماشین آلات و هدررفت منابعی است که در ساخت آن مصنوع طلا ایجاد شده است. سکه های طلای رایج در ایران نیز از این امر مستثنی نیستند.  برای تبدیل شمش طلا یا طلای آبشده به سکه های رایج از هر نوع قطعا هزینه هایی انجام شده. این هزینه ها که به عنوان هزینه های سربار معروف هستند قاعدتا به قیمت سکه اضافه می شود. بنابراین همیشه قیمت سکه ها از ارزش ذاتی آنها بیشتر است. ما در این مقاله راجع به سکه های تمام صحبت می کنیم و وزن و اندازه آنها را ملاک محاسبات خود قرار خواهیم داد ولی این موضوع قابل تعمیم به همه انواع دیگر سکه نیز می باشد. 
وزن سکه تمام ۸ گرم و ۱۳۳ سوت تعیین شده است و عیار آن ۹۰۰ است. اگر بخواهیم آن را به طلای ۱۸ عیار یا ۷۵۰ تبدیل کنیم باید وزن آن را در دد ثابت ۱.۲ ضرب کنیم. در واقع هر سکه تمام معادل ۹ گرم و ۷۶۰ سوت طلای ۱۸ عیار دارد. بانک مرکزی که مرجع تولید یا ضرب سکه های بانکی است هزینه ای حدودا یکصد هزار تومانی برای تولید یا ضرب هر قطعه سکه در نظر گرفته است. در زمان نگارش این مقاله قیمت هر گرم طلای ۱۸ عیار برابر با 3 میلیون و ۴۶۰ هزار تومان  و قیمت هر قطعه سکه امامی ضرب سال ۱۳۸۶ برابر با ۴۲ میلیون تومان است. بر این اساس ارزش ذاتی هر قطعه سکه بدون در نظر گرفتن هزینه ضرب آن برابر با ۳۳ میلیون و ۷۷۰ هزار تومان است و اگر ۱۰۰ هزار تومان بابت هزینه ضرب این سکه ها به قیمت اضافه کنیم ارزش آن ۳۳ میلیون و ۸۷۰ هزار تومان خواهد بود. الباقی مبلغی که بابت خرید این سکه پرداخت می شود (یعنی حدود ۸ میلیون و ۱۳۰ هزار تومان) حباب سکه نام دارد. هر چقدر این حباب کمتر باشد ارزش خرید سکه بیشتر و هرچقدر این حباب بیشتر باشد ارزش خرید سکه کمتر می باشد. 
در بازار عادی حباب سکه کمتر از ارزش یک گرم طلا می باشد و آن هم به دلیل کمبود تولید و انحصاری بودن تولید این محصول است. اما اکنون (درزمان نگارش این متن) حباب سکه بیش از ۲ و نیم گرم برآورد می شود. بنابراین شاید موقعیت مناسبی برای خرید سکه نباشد و بهتر به نظر می رسد که طلای آبشده سرمایه گذاری بهتری در بازار طلا و جواهر باشد.

/images/no-image.jpg

یاشار نوبهار - 08:29       1403/05/06

حتما شما هم خیلی اصطلاح «مظنه» رو شنیدین و برای بعضیاتون باید سوال باشه که مظنه چیه و چرا از اون استفاده میشه؟
توی جامعه ما عرف های نانوشته و قدیمی وجود داره که بعضی هاشون درست هم نیستن. مثلا وقتی میخوایید ماشین معامله کنید، خریدار و فروشنده بیش از اینکه به مسائل فنی ماشین دقت کنند به اینکه آیا بدنه ماشین رنگ شدگی یا فرورفتگی داشته باشه دقت میکنند و تاثیر این آیتم رو بیشتر از تاثیر مسائل فنی در نظر می گیرند. 
استفاده از مظنه به جای قیمت یک گرم طلای 18 عیار هم دقیقا یکی از همین عرف های نانوشته و به نظر نادرستی میاد که حالا حالاها قصد جایگزینیشون با هم وجود نداره. اما اول ببینیم مظنه چیه؟ قیمت یک مثقال طلای 17 عیار رو بهش میگن «مظنه».
صنف طلا فروش از قدیمیترین اصناف بازار هست. بسیار هم کند و تدریجی خودش رو به روز میکنه. چون  افراد فعال در این صنف اکثرا احساس میکنن هرگونه تغییری که به وجود بیاد، منافعشون رو نشونه گرفته و ممکنه به ضررشون تموم بشه. بنابراین تا زور و اجبار نباشه، معمولا تغییری توی روال معاملاتیشون نمیدن. عدم استفاده از  «گرم» به جای «مثقال» هم دقیقا به همین دلیله. در زمان های دور، عیار استاندارد طلای ایران، 17 بود. یعنی طلای 17 عیار روند بازار بود. شاید الان اگر شما هم توی دارایی های مادربزرگاتون بگردین، بخش قابل توجهی از طلا های اونها 17 عیار باشه. از طرف دیگه، واحد وزنی معتبر بین عامه مردم، «مثقال» بود و کمتر از  کیلوگرم و گرم استفاده می شد. چون ابزار دقیقی هم برای اندازه گیری وجود نداشت برای کالاهای قیمتی از همون واحد وزنی مثقال استفاده می شد. در این شرایط طبیعی بود که قیمت یک مثقال طلای 17 عیار ملاک معامله و خرید و فروش طلا باشه. 
اما
هنوز هم که هنوزه، این واحد سنجش ارزش طلا بین طلا فروش ها مرسومه و چیزی که در کانالهای قیمتی و محاورات طلا فروش ها استفاده میشه واژه مظنه هست و نه گرم. 
ولی  تبدیل قیمت مظنه به یک گرم طلای 18 عیار کار سختی نیست کافیه قیمت مظنه رو به عدد ثابت 4.3318 تقسیم کنید تا قیمت یک گرم طلای 18 عیار رو بدست بیارید.

/Files/Images/blog/c53c09a0-93c7-11ee-be6f-99d4812e4ebf.jpg

یاشار نوبهار - 08:17       1403/04/31

بالا رفتن قیمت انواع سکه های تمام و نیم و ربع در بازار ایران، بانک مرکزی را به این فکر فرو برد که اقدام به ضرب سکه های یک هشم نماید. این سکه ها با وزنی معادل یک هشتم سکه های امامی یا بهار آزادی (یا به عبارتی نصف وزن سکه های ربع) از 18 ام مرداد 1389 توسط بانک مرکزی در بازار توزیع شد.
شاید قدیمی تر ها یادشان باشد که این سکه ها را بانک صادرات ایران به صورت سهمیه ای توزیع می کرد و قیمت هر قطعه از این سکه ها 45 هزار تومان بود! تفاوت قابل توجه این سکه ها با سایر سکه های ضرب شده توسط بانک مرکزی این بود که:
اولا توسط بانک مرکزی وکیوم (پلمپ) شده بودند؛
ثانیا خبری از سال ضرب در آنها نبود.
از آنجایی که قرار بود وزن این سکه ها معادل یک هشتم وزن سکه های تمام باشد و وزن سکه تمام برابر 8.133 گرم است، وزن این سکه ها 1.01 گرم تعیین شد. منتها در اصطلاح به سکه های گرمی یا سکه یک گرمی معروف شدند. این موضوع باعث شد که بعضی از مردم تفاوتی میان سکه های یک گرمی پارسیان و سکه های گرمی ضرب شده توسط بانک مرکزی تفاوتی قائل نباشند. در حالی که این تلقی اشتباه باعث ضرر و زیان بسیاری برای خریداران شده است. سکه های یک گرمی پارسیان و سکه های گرمی بانکی دو تفاوت مهم با هم دارند. مهمترین تفاوت آنها این است که عیار این دو سکه با هم متفاوت است. عیار سکه های پارسیان 750 یا همان 18 است. در حالیکه عیار سکه های گرمی بانکی 900 (کمی بالاتر از عیار 21) تعیین شده است. دومین تفاوت آنها در محل ضرب آنهاست. ضرب سکه های پارسیان توسط بخش خصوصی و در کارگاهای بعضا زیر زمینی صورت می گیرد و این در حالی است که ضرب سکه های گرمی بانکی توسط بانک مرکزی و تحت نظارت شدید و همچنین بر طبق قانون انجام می شود.
اما مهمترین نکته ای که در بحث خرید و فروش سکه های گرمی وجود دارد، بحث شکل وکیوم (یا در اصطلاح عوام «پلمپ») این سکه هاست. بر اساس یک قانون نانوشته و بسیار خنده دار، اگر وکیوم این سکه ها آسیب دیده باشد، قیمت خرید و فروش این سکه ها بسیار بسیار پایینتر از قیمت تابلوی آنهاست. گاهی اوقات این اختلاف حتی به بیش از 50% نیز می رسد. در واقع اگر به هر دلیلی، پرس دور وکیوم این سکه ها بریده شده، یا کوچک شود تا در پاکت های هدیه یا جعبه های سکه جای بگیرند، حدود نیمی از ارزش خود را از دست می دهند!!!
پس حواستان باشد، اولا به هیچ وجه پرس دور سکه های گرمی را نبرید و کوتاه نکنید و ثانیا اگر قصد خرید این سکه ها را دارد، سکه ای را بخرید که وکیوم آن سالم بوده و بریده نشده باشد.
توصیه اکید ما هم این است که همه نوع سکه ای را فقط از واحد های صنفی دارای پروانه کسب معتبر تهیه کنید.

/Files/Images/blog/shemsh.jpg

یاشار نوبهار - 16:20       1403/04/28

طلای آبشده از ذوب کردن و قالب گرفتن طلاهای مستعمل با هر عیاری بدست می آید. عیار این طلاها ممکن است از ۶۰۰ الی ۹۹۹ باشند. هرچند که عیارهای بالای ۸۰۰ معمولا کمتر در بازار یافت می شوند. از آنجایی که در بازار ایران عمده طلاهای مصرفی با عیار ۱۸ یا همان ۷۵۰ تولید و عرضه می شوند عمده طلاهای آبشده عیاری بین ۷۰۰ الی ۷۶۰ دارند. گاهی هم برای بالا بردن عیار طلای آبشده از سکه های بانکی استفاده می شود تا معدل عیار طلاهای مستعمل را که در حال آب شدن هستند بالا ببرند. همچمین وزن طلای آبشده بسیار متفاوت است. طلای آبشده وزنی بین ۱۰ الی ۴۰۰۰ گرم دارد.
نکته بعدی این است که این طلاها فاقد شکل مشخصی هستند و به صورت دایره و مستطیل و ذوزنقه و یا بدون هیچگونه شکل هندسی به دست می آیند و حتی ضخامت آنها نیز در جاهای مختلف طلا متفاوت است.  دلیل این امر نیز این است که واحد های ریگیری یا همان عیارسنجی ها هیچگونه توجهی به شکل ظاهری و حتی عیار طلاهی بدست آمده ندارند و صرفا آن را ذوب کرده و در داخل قالب می ریزند و سرد می کنند. بنابرین شکل مشخصی ندارند. حتی گاهی اوقات چون مخلوط ذوب شده حاصل از آب کردن طلای مستعمل همگن نیست رنگ شمش طلا در جاهای مختلف شمش متفاوت است و گاهی شیرابه های ذوب نیز روی قطعه طلای آبشده باقی می ماند که شکل ظاهری بدی را به آبشده می دهند.
abshode.webp

در مقابل طلای آبشده شمش طلا شکل مشخصی دارد. به صورت قالب های با شکل هندسی خاص و با درج مشخصات و کد به خصوص در واحدهای صنفی سراسر دنیا عرضه می شوند. همچنین وزن شمش های طلا معمولا به صورت ۱ اونسی و ۱۰۰ گرمی و ۲۵۰ گرمی نیم کیلیویی و یک کیلویی می باشد. عیار شمش طلا باید بالاتر از ۹۹۵ باشد تا به آن شمش طلا گفته شود. تهیه شمش طلا زحمت و هزینه بیشتری از تهیه طلای آبشده داشته و نیاز به دقت بالایی در فرایند ذوب و حذف ناخالصی ها و دادن شکل زیبا به آن دارد. در نتیجه آن همیشه قیمت آن کمی از طلای آبشده بیشتر است. ولی این تفاوت  چشمگیر نیست.

shemsh.jpg

/Files/Images/sekeh/gold.png

یاشار نوبهار - 08:27       1403/04/26

طلایی که از ذوب کردن یا زیورآلات کهنه یا دست دوم یا هر چیز طلایی به دست می‌آید در بازار به طلای آبشده معروف است.عیارطلاهای آبشده با هم تفاوت دارند. چون از ذوب کردن چندین مدل طلا مصنوع طلا با عیارهای مختلف بدست می آید. برای اندازه گیری عیار طلای آبشده، باید آنها را عیار سنجی یا به اصطلاح بازاری، آنها را ری گیری کرد. برای این کار باید به .احدهای صنفی به نام ریگیری مراجعه کرد که با دریافت مبلغی، نسبت به عیارسنجی طلای آبشده شما اقدام می کنند. 
طلای آبشده شکل مشخصی ندارد و می تواند به هر صورتی (چه هندسی و چه غیر هندسی) باشد. رنگ طلای آبشده زرد است و در بین طلافروشان معروف است که هرچه عیار طلای آبشده بالاتر باشد، طلا زردتر است. 
طلای آبشده هیچگونه اجرت و کارمزدی ندارد و به قیمت طلای خامی که در تابلو مشاهده می کنید معامله می شود.  بنابراین بهترین گزینه برای سرمایه گزاری در طلا می باشد. 
یکی از رسته های طلا فروشی، آبشده فروشی است. فقط آبشده فروشان اجازه انجام معامله و فروش قطعات آبشده را دارند. بنابراین با توجه به اینکه امکان تقلب در قطعات آبشده خیلی زیاد است، حتما طلای آبشده را از آبشده فروشان دارای مجوز این رسته (نه طلا فروشان و نه سکه فروشان) تهیه کنید.  ضمن اینکه فروش طلای آبشده به مردم عادی توسط غیر از آبشده فروشان تخلف بوده و قابل پیگیری است. در مقاله ای جداگانه به شما آموزش داده می شود که چه تقلب هایی می تواند در قطعات آبشده به وقوع بپیوندد و باعث ضرر هنگفت سرمایه گذاران شود.
همانطور که گفتیم، بهترین نوع سرمایه گذاری در بازار طلا، خرید آبشده می باشد. قطعات آبشده معمولا بیش از 20 گرم وزن دارند. هرچند تهیه قطعات با وزن کمتر هم ممکن است، لیکن چون این قطعات خیلی کوچک هستند، امکان تقلب زیادی دارد و همچنین نگهداری این قطعات کوچک نیز سخت تر می باشد.
نکته قابل توجه اینکه با توجه به قوانین فعلی، طلای آبشده مشمول مالیات بر ارزش افزوده نیست. 


newlogoW.png


tala.jpg  namad_ssl.pngUntitled.png


تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به سایت سکه احسان به نشانی www.eshemsh.ir بوده و هر گونه کپی برداری و استفاده از آن بدون اجازه پیگرد قانونی دارد.  
(سیستم مدیریت محتوای  پارس)
ایشمش - خرید و فروش آنلاین طلا و سکه